Με φιλότιμο και στην πανδημία (Editorial, Απρίλιος 2020)

Σκόρπιες σκέψεις τούτες τις δύσκολες ώρες.
Σκέψεις για τους δικούς μας ανθρώπους, για τον δικό μας κόσμο.
Είναι η ασφαλιστική μας αγορά ο μικρόκοσμός μας; Και γιατί όχι;
Μέσα σε αυτόν τον κόσμο ζήσαμε και ζούμε.
Σε αυτόν αφιερώσαμε τα καλύτερά μας χρόνια, όλη μας τη ζωή.

Διαβάζουμε τις έγκριτες, τις άλλες εκδόσεις, οικονομικές και πολιτικές εφημερίδες, ημερήσιες και κυριακάτικες –αυτές που με ΠΝΠ θα διατίθενται και στα super markets– και δεν βρίσκουμε μία λέξη για τον δικό μας κόσμο.

Τίποτα για τις ασφαλιστικές που δημιουργούν κεφάλαια για τη χρηματοδότηση της έρευνας κατά του φονικού ιού.

Τίποτα για τους ασφαλιστές και τους πραγματογνώμονες που έσπευσαν στη σεισμόπληκτη Πάργα εν μέσω πανδημίας.

Τίποτα για τον ασφαλιστικό σύμβουλο που μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία, για να εξυπηρετήσει τους πελάτες του που εξακολουθούν να αρρωσταίνουν και να τραυματίζονται.

Τίποτα για τους χιλιάδες ασφαλιστικούς υπαλλήλους που προσαρμόζονται, άρον άρον, στην τηλεργασία, για να αποδίδονται οι αποζημιώσεις, να ρυθμίζονται οι εγγυήσεις, να ελέγχονται οι απαιτήσεις, να πιστώνονται οι προμήθειες.

Όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας, εργαζόμενοι στην ασφαλιστική αγορά της πατρίδας μας, δεν υπάρχουν;
Υπάρχει μόνο η αοιδός κα Άντζυ Σαμίου, με τα ανέκδοτα της οποίας ασχολείται εν εκτάσει ο έγκριτος και σοφός κ. Α.Δ. στην Κυριακάτικη Κ;

Γιατί τέτοια απαξίωση, βρε παιδιά, στον Ασφαλιστή;
Αυτός δεν υπάρχει; Δεν σας χορηγεί; Δεν διαφημίζεται; Δεν σας καλεί να διευθύνετε τα συνέδριά του; Δεν χρηματοδοτεί επιστημονικές και τεχνολογικές έρευνες;
Δεν ξοδεύει σε επιμόρφωση και ταξίδια; Δεν ενισχύει τις τέχνες και τα γράμματα;
Τίποτα δεν βλέπει ο ΤΥΠΟΣ για τον κόσμο τον δικό μας; Τίποτα οι εκδότες; Τίποτα οι καναλάρχες;

Εμείς, ο Κλαδικός Τύπος, βιώνουμε, ζούμε, αλλά και υπηρετούμε τον θεσμό και τους λειτουργούς του με συνείδηση και υπερηφάνεια.
Και τώρα με την πανδημία, όπως και στην ευημερία, βιώνουμε την κρίση με το σύνολο του ασφαλιστικού κλάδου.
Τώρα, στην κρίση, επαφιέμεθα στην κρίση σας. Επαφιέμεθα σ’ αυτό που ο Κυριάκος Χατζηστεφάνου, ένας από εσάς ασφαλιστής, έγραψε: «Φιλότιμο».

Και για του λόγου το αληθές ως προς τα ανωτέρω, ξεχωρίζουμε κάποια θέματα για τα οποία θα άξιζε να αφιερώσει ο Τύπος λίγο από τον χώρο του:

• τη δημιουργία του Έκτακτου Διεθνούς Ταμείου των €100 εκατ. για τον Κορωνοϊό από την Generali
• τη δέσμευση της AXA να υποστηρίξει μέσω του Ταμείου Έρευνάς της την ομάδα εργασίας COVID-19 του Ινστιτούτου Παστέρ
• την ευαισθησία της Interamerican, να επισημάνει ότι η πανδημία μπορεί να πυροδοτήσει μορφές έκφρασης διακρίσεων εις βάρος συνανθρώπων μας που ανήκουν σε πιο ευπαθείς ή περιθωριοποιημένες, ήδη, ομάδες της κοινωνίας
• τη δέσμευση του MetLife Foundation, να προσφέρει $1 εκατ. σε τράπεζες τροφίμων
• τη ρεαλιστική απόφαση της Ευρωπαϊκής Πίστης, να παρατείνει για τους ασφαλισμένους της το χρονικό διάστημα καταβολής ασφαλίστρων
• την απόφαση του Συλλόγου Υπαλλήλων της Εθνικής Ασφαλιστικής να συγκεντρώσει χρήματα για την αγορά και διάθεση μέσων ατομικής προστασίας στο νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας μας και την απόφαση του Συλλόγου Συνταξιούχων Εθνικής Ασφαλιστικής να συμβάλει στην ως άνω προσπάθεια με το ποσό των €3.000.

Τέλος και επί του… πιεστηρίου:

• την πρωτοβουλία της ΕΑΕΕ να προσφέρουν οι εταιρείες-μέλη της €150.000 για την κάλυψη των αναγκών του ΕΣΥ
• και την προμήθεια, από την Εθνική Ασφαλιστική, 100.000 χειρουργικών μασκών και 10 monitors παρακολούθησης ζωτικών λειτουργιών μονάδων ΜΕΘ, τα οποία θα διατεθούν στο Υπουργείο Υγείας, για να χρησιμοποιηθούν στην προσπάθεια καταπολέμησης του COVID-19.

Οι παραπάνω είναι κάποιες ενδεικτικές και μόνον κινήσεις. Ασφαλώς θα υπάρχουν κι άλλες πρωτοβουλίες, που επιβεβαιώνουν την ευαισθησία των ανθρώπων της ασφαλιστικής αγοράς και την ανταπόκρισή τους εν μέσω πανδημίας… Είμαστε, όμως, ακόμα στην αρχή. Η ιδιωτική πρωτοβουλία γενικότερα και η ασφαλιστική αγορά, ειδικότερα, θα έχει “έδαφος” και περιθώριο να προσφέρει πολλά. Το επόμενο διάστημα θα φανεί ποιες είναι οι προθέσεις των ασφαλιστικών εταιρειών και η τοποθέτησή τους ως προς την κοινωνία των ασφαλισμένων τους, αλλά και των συνεργατών τους.