Ακριβαίνει η Υγεία: €6,48 δισ. βγήκαν από την τσέπη μας το 2023

1.605

Σύμφωνα με το Σύστημα Λογαριασμών Υγείας της ΕΛΣΤΑΤ, το 2023, η ιδιωτική χρηματοδότηση (ιδιωτική ασφάλιση, ιδιωτικές πληρωμές) ανήλθε στα €7,30 δισ., έναντι €6,60 δισ. το 2022 (+10,6%). Μέσω των ασφαλιστικών εταιρειών καλύφθηκαν δαπάνες υγείας ύψους μόλις €818,5 εκατ., έναντι των €6,48 δισ. που πλήρωσαν οι Έλληνες απευθείας από την τσέπη τους.

Ενδιαφέροντα συμπεράσματα, που μεταξύ άλλων αναδεικνύουν τις προοπτικές της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας στην Ελλάδα, προκύπτουν από τα στατιστικά στοιχεία έτους 2023 για τη χρηματοδότηση των δαπανών υγείας, που δημοσίευσε, στις 27 Μαρτίου 2025, η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), με βάση το εγχειρίδιο Συστήματος Λογαριασμών Υγείας (ΣΛΥ) 2011 του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

Ειδικότερα, από τα στοιχεία ΣΛΥ* για το 2023 προκύπτουν τα εξής:

Η συνολική χρηματοδότηση των δαπανών υγείας (HF) ανήλθε στα €18,90 δισ., έναντι €17,56 δισ. το 2022 (+7,6%). Ειδικότερα, η δημόσια χρηματοδότηση [Γενική Κυβέρνηση εκτός Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ), και ΟΚΑ] ανήλθε στα €11,51 δισ., έναντι €10,88 δισ. το 2022 (+5,7%). Η ιδιωτική χρηματοδότηση (ιδιωτική ασφάλιση, ιδιωτικές πληρωμές) ανήλθε στα €7,30 δισ., έναντι €6,60 δισ. το 2022 (+10,6%).
Ο δημόσιος τομέας εξακολουθεί να χρηματοδοτεί το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών υγείας, ωστόσο, η συμβολή του βαίνει μειούμενη, από 62,1% το 2021 και 61,9% το 2022 σε 60,9% το 2023.
Αντίθετα, η συμβολή του ιδιωτικού τομέα, αυξάνεται, από έτος σε έτος˙ από 37,5% το 2021 και 37,6% το 2022 σε 38,6% το 2023, με τις ιδιωτικές πληρωμές να κατέχουν τη μερίδα του λέοντος: 34,3% των συνολικών δαπανών το 2023, έναντι μόλις 4,3% της ιδιωτικής ασφάλισης.
Οι Έλληνες πλήρωσαν από την τσέπη τους για ανάγκες υγείας €6,48 δισ., το 2023, έναντι €5,89 δισ. το 2022 (+10,1%).
Αντίστοιχα, οι δαπάνες υγείας που καλύφθηκαν μέσω των ασφαλιστικών εταιρειών ανήλθαν στα €818,5 εκατ. το 2023, έναντι €712,4 εκατ. το 2022, αυξημένες κατά 14,9%.
Οι περισσότερες δαπάνες, διαχρονικά, κατευθύνονται σε νοσοκομεία & δομές νοσηλευτικής φροντίδας, και για υπηρεσίες περίθαλψης και αποκατάστασης. Ειδικότερα, ο δημόσιος τομέας πλήρωσε το 2023 σε νοσοκομεία & δομές νοσηλευτικής φροντίδας περίπου €5,98 δισ., ενώ ο ιδιωτικός €2,83 δισ., εκ των οποίων μόλις τα €628,5 εκατ. ήταν δαπάνες που κάλυψε η ιδιωτική ασφάλιση. Αντίστοιχα, οι υπηρεσίες περίθαλψης και αποκατάστασης κόστισαν στον δημόσιο τομέα €7,11 δισ. και στον ιδιωτικό €4,52 δισ., εκ των οποίων τα €3,81 δισ. πληρώθηκαν από την τσέπη των Ελλήνων πολιτών και μόλις € 710,2 εκατ. από την ιδιωτική ασφάλιση.

Τι είναι το Σύστημα Λογαριασμών Υγείας (ΣΛΥ)

Το ΣΛΥ είναι το σύστημα που προσδιορίζει την οικονομική επιβάρυνση του κάθε χρηματοδοτικού φορέα [Γενική Κυβέρνηση εκτός Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ), ΟΚΑ, νοικοκυριά, ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, λοιπές δαπάνες (Μη Κερδοσκοπικοί Οργανισμοί - ΜΚΟ, Εκκλησία κ.λπ.)] και την κατεύθυνση των υγειονομικών δαπανών ανά προμηθευτή υγείας (νοσοκομεία, ιατρούς, φαρμακεία, διαγνωστικά κέντρα, κ.λπ.) και ανά υγειονομική δραστηριότητα (ενδο-νοσοκομειακή θεραπεία, υπηρεσίες αποκατάστασης, μακροχρόνια φροντίδα, φαρμακευτικά και υγειονομικά προϊόντα κ.λπ.). Βασικός στόχος της κατάρτισης του Συστήματος Λογαριασμών Υγείας είναι ο προσδιορισμός του συνόλου της χρηματοδότησης των υγειονομικών δαπανών, η οποία είναι απαραίτητη πληροφορία για την άσκηση αποτελεσματικής δημόσιας πολιτικής στον τομέα της υγείας, δεδομένου ότι αυτός απορροφά το 8%-10% του ΑΕΠ στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες. Ειδικότερα στη χώρα μας, η συνολική χρηματοδότηση για τις δαπάνες υγείας ως προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) ανήλθε στο 9,60% του ΑΕΠ για το έτος 2023, έναντι 9,12% του 2022.

Από τα στοιχεία των πινάκων και των γραφημάτων που παραθέτουμε φαίνεται πόσο μικρή είναι η συμμετοχή της ιδιωτικής ασφάλισης και πόσο μεγάλο είναι το βάρος που επωμίζονται οι Έλληνες πολίτες, προκειμένου να καλύψουν τις υγειονομικές τους ανάγκες. Αυτό το βάρος θα αυξηθεί περαιτέρω, με δεδομένες τις πλείστες παθογένειες της δημόσιας υγείας –που δεν είναι της παρούσης να αναφέρουμε–, που ενισχύονται από την όλο και μειούμενη κρατική χρηματοδότηση και τη γήρανση του πληθυσμού, μεταξύ πολλών άλλων παραγόντων.

Είναι καλή η συγκυρία, η ελληνική ασφαλιστική αγορά να αναδείξει τον συμπληρωματικό της χαρακτήρα και να διεκδικήσει μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς στις ασφαλίσεις υγείας, με δεδομένα και τα προβλήματα που υπάρχουν με τα ισόβια προγράμματα υγείας αλλά και τις ζημιές που γενικότερα καταγράφονται στον συγκεκριμένο κλάδο; Πιστεύουμε πως ναι. Άλλωστε, η δουλειά της ασφάλισης είναι η διαχείριση ρίσκου. Επιπλέον, η αύξηση του όγκου εργασιών θα δώσει στην αγορά και το διαπραγματευτικό πλεονέκτημα που ισχυρίζεται ότι χρειάζεται έναντι των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων. Εκείνο που μένει είναι να πειστεί και η ελληνική κοινωνία για τη χρησιμότητα του θεσμού και των προϊόντων που προσφέρει στον κλάδο υγείας –και εκεί μάλλον πρέπει να γίνει η περισσότερη δουλειά.