

Πριν από σχεδόν έναν χρόνο, ένιωσα την ανάγκη να καταρρίψω το κλισέ ότι η ασφάλιση είναι βαρετή. Σε εκείνη την ανάρτηση στο ιστολόγιο του Triple-I, διατύπωσα την άποψη ότι οποιοσδήποτε κλάδος ασχολείται με κάθε πιθανό κίνδυνο που αντιμετωπίζουν τα άτομα, οι οικογένειες, οι επιχειρήσεις και οι κοινότητες, λογικά, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί βαρετός.
Σήμερα –καθώς επιστρέφω στη δουλειά μου μετά από δύο μέρες στο ετήσιο συνέδριο της Society of Insurance Research (SIR) στο Λας Βέγκας– αισθάνομαι την ίδια ανάγκη να καταρρίψω έναν ακόμα μύθο: Ότι η ασφαλιστική βιομηχανία δεν έχει επαφή με τις καθημερινές ανθρώπινες ανησυχίες, λόγω της εστίασής της στη στατιστική και αριθμητική ανάλυση του κινδύνου.
Μέχρι να εντρυφήσω σε αυτή τη βιομηχανία των μεγάλων αριθμών, μάλλον συμμεριζόμουν αυτή την άποψη. Ίσως και να επιστρέφω σε αυτήν από καιρό σε καιρό, όταν οι συζητήσεις γίνονται αρκετά αναλογιστικές για την υπερβολικά λεκτική φύση μου.
Στην εναρκτήρια ομιλία του, ο Mike Meyers, Πρόεδρος του SIR και επικεφαλής οικονομικός αναλυτής στην εταιρεία USAA, χρησιμοποίησε μια φράση που ο κυνικός μέσα μου θεώρησε λίγο χαζή. Αναφέρθηκε στο συνέδριο –την πρώτη μεγάλη, με φυσική παρουσία, εκδήλωση της SIR μετά την πανδημία– ως «οικογενειακή επανένωση». Καθώς προχωρούσε η εκδήλωση, άρχισα να έχω την ίδια την αίσθηση. Αυτή ήταν η πρώτη εκδήλωση του SIR που παρακολουθούσα από κοντά, αλλά γρήγορα έγινε σαφές ότι αυτό δεν ίσχυε για τους περισσότερους από τους 200 και πλέον συμμετέχοντες. Η ζεστασιά και η οικειότητα μεταξύ τους ήταν αισθητή.
Επρόκειτο για μια συνάντηση ειδικών του ασφαλιστικού κλάδου, οπότε, φυσικά, θα γινόταν πολλή “κουβέντα για αριθμούς” και συζήτηση σχετικά με την “αξιοποίηση της τεχνολογίας για τη βελτίωση της διαδικασίας των αποζημιώσεων” και ούτω καθεξής. Όμως η ανθρώπινη διάσταση δεν ήταν ποτέ μακριά από τα πάνελ ή τις προσωπικές συζητήσεις. Είτε το θέμα ήταν οι ηλεκτρονικές αγορές ασφαλίσεων ζωής και υγείας είτε οι προκλήσεις της έρευνας για την ποικιλομορφία, την ισότητα και την ενσωμάτωση (Diversity, Equity and Inclusion – DEI) στην ασφάλιση, είτε ο τρόπος με τον οποίο ο Covid-19 επηρέασε το προφίλ κινδύνου των μικρών επιχειρήσεων, τίποτα δεν ήταν αφηρημένο ή άψυχο σε αυτές τις συζητήσεις.
Δύο σημεία μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση:
Μπορεί να μην είμαι αναλογιστής, ειδικός στα δεδομένα ή οικονομολόγος –ή να μη διαθέτω καμία από τις εξαιρετικές τεχνικές δεξιότητες για τις οποίες είναι γνωστή η ασφάλιση– αλλά χαίρομαι που ο κλάδος συγκεντρώνει αυτές τις ικανότητες και τις εφαρμόζει αυστηρά σε τόσο οικείες/καθημερινές προκλήσεις και σε τέτοια έκταση.
Πηγή: www.iii.org
Ακολουθήστε την Ασφαλιστική Αγορά στο Google News