

Είναι γεγονός ότι η είσπραξη και η απόδοση ασφαλίστρων, όπως αυτές ορίζονται από τις Πράξεις 30 και 31 της ΤτΕ, μονοπώλησαν τη συζήτηση όλο αυτό το διάστημα, θέτοντας σε δεύτερο πλάνο τα κανονιστικά πρότυπα ενημέρωσης και επαγγελματικής συμπεριφοράς που καθιερώνονται, ειδικά για τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές. Οι αλλαγές αυτές δημιουργούν μία σειρά γραφειοκρατικών υποχρεώσεων, οι οποίες δεν είναι ούτε λίγες ούτε ευκαταφρόνητες.
H Ένωση Επαγγελματιών Ασφαλιστών Ελλάδος στην ενημερωτική εγκύκλιο που απέστειλε στα μέλη της, στις 8 Ιανουαρίου, εστιάζει όχι μόνο στην είσπραξη και την απόδοση ασφαλίστρων, «που έχουν προβληθεί και δικαίως ως κυρίαρχες και δύσκολες αλλαγές», αλλά και στις εξίσου πολύ σημαντικές αλλαγές που αφορούν την Οργάνωση και την Προσυμβατική Δεοντολογία, οι οποίες «έχουν περάσει σε δεύτερο πλάνο».
«Πιστεύουμε ότι ίσως θα υπάρξει ένα εύλογο χρονικό διάστημα που θα επιτρέπει μια πιο ελαστική εφαρμογή, όμως πρέπει να είμαστε ενήμεροι και προετοιμασμένοι, γιατί κάποιοι έλεγχοι έχουν ήδη γίνει και έχουν υπάρξει προς το παρόν συστάσεις», τονίζει σχετικά το Δ.Σ. της ΕΕΑΕ.
Οι αλλαγές αυτές, όπως επισημαίνονται στην εγκύκλιο της ΕΕΑΕ, αφορούν:
α) Αρχειοθέτηση και διάθεση καταστάσεων παρακολούθησης και είσπραξης ασφαλίστρων (που του διαθέτουν οι Εταιρείες) καθώς και των αποδεικτικών εξοφλήσεως των υπολοίπων που προκύπτουν από
αυτές.
β) Διάθεση όλων των ενημερωτικών εντύπων των Εταιρειών προς τους πελάτες
γ) Φύλαξη των εντύπων ή εγγράφων των Εταιρειών
δ) Τήρηση ενυπόγραφων αποδείξεων του άρθρου 9 παρ. 1β (που αφορά την είσπραξη ασφαλίστρων από εντολοδόχους).
5. Ο Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής μεριμνά ώστε οι υπάλληλοι και οι συνεργάτες του να παρακολουθούν τακτικά σεμινάρια συναφή με το αντικείμενό τους και τουλάχιστον αυτά της υποχρεωτικής επανεκπαίδευσής τους.
6. Ελάχιστο περιεχόμενο των Ασφαλιστικών Συμβάσεων: Οι συμβάσεις που θα υπογραφούν μεταξύ των Ασφαλιστικών Εταιρειών και των Διαμεσολαβητών πρέπει μεταξύ των άλλων να περιέχουν:
α) Τα ποσοστά των προμηθειών και υπερπρομηθειών, τα τυχόν καταβαλλόμενα έξοδα, κάθε αμοιβή ή επίδομα και την υλικοτεχνική υποδομή που θα παρέχει η Εταιρεία.
β) Τον Κανονισμό Πωλήσεων της Εταιρείας
γ) Την τυχόν εξουσιοδότηση για είσπραξη ασφαλίστρων, το ανώτατο επιτρεπόμενο ποσό, και την αναφορά στην προθεσμία και στις λοιπές διατάξεις του άρθρου 33, παρ. 2 του Ν. 400/1970.
«Γνωρίζουμε ότι στο θέμα της είσπραξης και απόδοσης η αγορά προσπαθεί να βρει τις λύσεις με τις μικρότερες αβαρίες. Είμαστε σε επιφυλακή και παρακολουθούμε τις πρακτικές που αναζητούνται», επισημαίνει η ΕΕΑΕ. «Όμως, γνωρίζουμε ότι η ΔΕΙΑ θα είναι σχολαστική στον έλεγχο της τήρησης των γραφειοκρατικών υποχρεώσεων. Η οργάνωση των Γραφείων μας πάνω στα νέα πρότυπα και η ορθή, υπεύθυνη και αποτελεσματική παρουσία μας δίπλα στον πελάτη, είναι αυτή που θα καταδείξει τελικά τη μοναδική σχέση Διαμεσολαβητή και Πελάτη. Μία σχέση που για πρώτη φορά, και με την Πράξη του Διοικητή της ΤτΕ, αναγνωρίζεται και θωρακίζεται».
Η αναγνώριση και η θωράκιση της σχέσης Διαμεσολαβητή και Πελάτη μπορεί να ικανοποιεί τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές, ωστόσο, είναι γεγονός ότι στο θέμα των γραφειοκρατικών υποχρεώσεων καλούνται να κερδίσουν ένα πολύ μεγάλο στοίχημα. Κι αυτό, γιατί μία μεγάλη μερίδα επαγγελματιών θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να προσαρμοστεί σε όλες αυτές τις απαιτήσεις, καθώς ούτε την υποδομή να τις υποστηρίξουν έχουν, ούτε τα διαθέσιμα κεφάλαια, για να αναπτύξουν τις υποδομές που χρειάζονται.
Για όλους αυτούς τα σωματεία και οι φορείς της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης ίσως θα έπρεπε να αναλάβουν κάποιες πρωτοβουλίες, σε συνεργασία ενδεχομένως με το ΕΕΑ, για να δουν πώς θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν.